ତୁଚ୍ଛା ଆଶାର ପରିଣତି

ଆଜ୍ଞା ନମସ୍କାର,
ଛୋଟ କଥାର ବଡ ବିଚାର ‘ଅମୃତ ବିନ୍ଦୁ  ।' 'ଅମୃତ ବିନ୍ଦୁ'ର ଆଜିର ଅଧ୍ୟାୟରେ ଆମେ ଅନୁଶୀଳନ ଓ ଅନୁଭବ କରିବା ଜୀବନରେ ତୁଚ୍ଛା ଆଶାର ପରିଣତି ବାବଦରେ କିଛି କଥା  । ଆଜିର କଥାକୁ ଆପଣ ଗ୍ରହଣ କରିବେ, ବିଚାରିବେ ବୋଲି ଆଶା  ।
ଦିନକୁ ଦିନ ମଣିଷର ନୈତିକ ଅଧଃପତନ ଯେଭଳି ଘଟୁଛି, ଚରିତ୍ରର ଅବକ୍ଷୟ ଯେମିତି ହେଉଛି ତାହା ଆଗକୁ ଏକ ବିସ୍ଫୋରକ ପରିସ୍ଥିତି ସୃଷ୍ଟି କରିବାକୁ ଯାଉଛି  । କେହି ସ୍ୱୀକାର କରିପାରନ୍ତି, ନ କରିପାରନ୍ତି ମଧ୍ୟ  । ଅଥଚ ବର୍ତ୍ତମାନ ସମୟର ଲୋକଚରିତ୍ରକୁ ଅନୁଧ୍ୟାନ କଲେ ଏକଥା ସ୍ପଷ୍ଟ ହେଇଯାଉଛି  ।
ଜଡବସ୍ତୁର ବିକାଶ ଯେଉଁ ମାତ୍ରରେ ହେଉଛି ମନୁଷ୍ୟର ମାନବୀୟ ଗୁଣଗୁଡିକ ସେହି ପରିମାଣରେ ମାର୍ଜିତ ତଥା ବିକଶିତ ହେଉନାହିଁ  । ଏହା ପଛରେ ରହିଛି ମଣିଷର ହୀନମନ୍ୟତା ଏବଂ ପରଶ୍ରୀକାତରତା  । ମଣିଷ ପାଖରେ ଯେଉଁ ମାନବୀୟ ଗୁଣ ରହିବା କଥା, ତାହା କେବଳ ମଣିଷର ମୁହଁର ଭାଷା ହୋଇ ରହିଯାଇଛି  । ଦୟା, କ୍ଷମା, ପରୋପକାର, ସେବା ଆଦି ସବୁ ଶୁଣିବାକୁ ଏବଂ ଅନ୍ୟକୁ କହିବାରେ ଦେବାରେ ହିଁ ଭଲ ଲାଗୁଛି  । ହେଲେ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଆଚରଣରେ ଏହାର ପ୍ରତିଫଳନ ଖୁବ୍ କମ୍  । ଦାନ ବଦଳରେ ପ୍ରତିଦାନ ଉପରେ ସର୍ବାୌ ଅପେକ୍ଷା ରହୁଛି  । କାହାକୁ କୌଣସି ବି ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପଛରେ ରହୁଛି ପ୍ରତ୍ୟାଶା  । ଯାହାକି ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ଦୁଃଖର କାରଣ ବି ପାଲଟିଯାଉଛି  । ମଣିଷର ଗୁଡେ ତୁଚ୍ଛା ଆଶା, ମଣିଷକୁ ଅମଣିଷ କରି ପକାଉଛି  ।
"ମୁଁ ତାର ଅମୁକଟା କରିଥିଲି, କିନ୍ତୁ ସିଏ ମୋର ସମୁକଟା କଲା ନାହିଁ'' ଆଦି କଥା କଥାରେ ମଣିଷ ମୁହଁରେ ଫୁଟି ଉଠୁଛି  । ସାମାନ୍ୟ ସହାନୁଭୂତି ମଧ୍ୟ ଆମ ପାଖରେ ରହୁନାହିଁ  । ନିଃସ୍ୱାର୍ଥପରତା ଆଜି ବଡ ମହରଗ ଚିଜ  । ଆମ ଭାରତୀୟ ଦର୍ଶନ କହେ "ପରହିତ ସରିସ ଧର୍ମ ନହିଁ ଭାଇ, ପରପୀଡା ସମ ନହିଁ ଅଧମାଇ  ।" ପରହିତଠୁ ବଳି ଧର୍ମ ଆଉ କିଛି ନାହିଁ  । ପର ପୀଡାଠୁ ଅଧର୍ମ ଆଚରଣ ଆଉ କିଛି ନାହିଁ  ।
ଜୀବନର ସବୁକ୍ଷେତ୍ରରେ ପ୍ରାପ୍ତି ଓ ପ୍ରତ୍ୟାଶା ରଖି ଜୀବନ ବଞ୍ଚିଲେ କିସ ହେବ ? ସେବାରେ ନେବାର ମନୋବୃତ୍ତି ବା ଆଶା, ଆକାଂକ୍ଷାକୁ ସର୍ବାଗ୍ରେ ରଖନ୍ତୁ ନାହିଁ  । ଅନେକ ସମୟରେ ଏହା ହିଁ ଦୁଃଖର କାରଣ ପାଲଟିଯାଏ  । ପ୍ରତ୍ୟାଶା ରଖି କୌଣସି ବି କାମ କରିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ  ।
ପଢିଥିବା ହେତୁ ଆପଣଂକ ନିକଟରେ କୃତଜ୍ଞ  । ଆସନ୍ତୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦିନ ଆମେ ‘ଅମୃତ ବିନ୍ଦୁ' ମାଧ୍ୟମରେ ଜୀବନର କେତେ କଥା ବାବଦରେ ଜାଣିବା  । ନମସ୍କାର ।