ବିଶ୍ବ ଚୁମ୍ବନ ଦିବସ
Rasmita Behera
ନିରବ ଓ ନିବିଡ଼ ଆବେଗ ପରିପ୍ରକାଶର ମାଧ୍ୟମ ରୂପେ ଆଦିମ କାଳରୁ ଚଳି ଆସୁଛି ଚୁମ୍ବନ ଆଦାନପ୍ରଦାନ ଧାରା। ଶ୍ରଦ୍ଧାରେ ବାପାମାଆ ପିଲାଙ୍କୁ ଚୁମ୍ବନ ଦିଅନ୍ତି। ପୁଣି ଚୁମ୍ବନ ଦିଆନିଆ ହୁଅନ୍ତି ପତି-ପତ୍ନୀ ଅଥବା ପ୍ରେମିକ-ପ୍ରେମିକା। ମୋଟାମୋଟି, ଆବହମାନ କାଳରୁ ଚୁମ୍ବନ ସାମାଜିକ ବନ୍ଧନ କ୍ଷେତ୍ରରେ ବିଶେଷ ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରିଆସୁଛି।
ବିଶ୍ବର ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରାନ୍ତରେ ବସବାସ କରୁଥିବା ଜନସାଧାରଣ ଭିନ୍ନଭିନ୍ନ ଢଙ୍ଗରେ ଚୁମ୍ବନ ଆଦାନପ୍ରଦାନ କରନ୍ତି। ଗ୍ରୀସ୍ ଓ ଇଟାଲିରେ ପୁରୁଷ ବନ୍ଧୁ ହୁଅନ୍ତୁ କି ନାରୀ ବାନ୍ଧବୀ, ପରସ୍ପରକୁ ଓଠରେ ଚୁମ୍ବନ ଦେଇ ସ୍ବାଗତ କରନ୍ତି। କିନ୍ତୁ, ଫ୍ରାନ୍ସ୍ରେ କାହା ଗାଲକୁ ଶୂନ୍ୟ ଚୁମ୍ବନ (ଏୟାର୍ କିସ୍) େହଉଛି ପାରମ୍ପରିକ ସ୍ବାଗତ ସମ୍ଭାଷଣ ବିଧି। ଆଧୁନିକ ନୃତତ୍ତ୍ବବିତ୍ ମନେକରନ୍ତି ଯେ, ‘ଏସ୍କିମୋ କିସିଙ୍ଗ୍’ରୁ ଚୁମ୍ବନର ଉତ୍ପତ୍ତି। ବରଫାଞ୍ଚଳରେ ବାସ କରୁଥିବାରୁ ପରସ୍ପରର ଉଷ୍ମ ନିଶ୍ବାସ ଆଘ୍ରାଣ କରିବା ଲାଗି ଏସ୍କିମୋମାନେ ନାକ ଘଷାଘଷି ହୁଅନ୍ତି। ପ୍ରଶାନ୍ତ ମହାସାଗରୀୟ ଦ୍ବୀପର ଅଧିବାସୀମାନେ ମଧ୍ୟ ଏଭଳି ଅଙ୍ଗଭଙ୍ଗୀ ଜରିଆରେ ପରସ୍ପରକୁ ଅଭିନନ୍ଦନ ଜଣାନ୍ତି। ଏମିତି ଦେଶ-କାଳ-ପାତ୍ରକୁ ଚାହିଁ ଯୁଗେ ଯୁଗେ ଦେଶ ଓ ବିଦେଶରେ ଚୁମ୍ବନ ଆଦାନପ୍ରଦାନ ଧାରା ଚଳିଆସୁଛି। ସାମ୍ପ୍ରତିକ ସମୟରେ ଚୁମ୍ବନ ଉପରେ ଧ୍ୟାନନିବିଷ୍ଟ କରାଇବା ଲାଗି ୨୦୦୬ ଜୁଲାଇ ୬ରୁ ଆନ୍ତର୍ଜାତିକ ବା ବିଶ୍ବ ଚୁମ୍ବନ ଦିବସ ପାଳନ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଛି। କେବଳ ସାମାଜିକ ବନ୍ଧନ ନୁହେଁ, ସାମଗ୍ରିକ ସ୍ବାସ୍ଥ୍ୟ କ୍ଷେତ୍ରରେ ବି ଚୁମ୍ବନର ଗୁରୁତ୍ବପୂର୍ଣ୍ଣ ଭୂମିକା ରହିଛି। ଭାରାକ୍ରାନ୍ତ ମନ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କରିବା ବ୍ୟତିରେକେ ଚୁମ୍ବନ ମନୁଷ୍ୟ ଶରୀରର ଅଶେଷ ଉପକାର କରିଥାଏ ବୋଲି ଗବେଷକମାନେ ମତ ପ୍ରକାଶ କରିଛନ୍ତି।
